SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna im. Galla Anonima w Kołobrzegu

197615

Książka

W koszyku

oceń

Franz Kafka : koszmar rozumu / Ernst Pawel ; przełożyła Irena Stąpor. - Wydanie pierwsze w tej edycji. - Warszawa : Marginesy, 2025. - 502, [2] strony ; 23 cm.

Autor

Pawel Ernst Autor Stąpor Irena Tłumaczenie

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura amerykańska

Temat

Kafka, Franz (1883-1924) Pisarze Pisarze niemieccy Żydzi Czechy Austria

Gatunek

Biografia

Dziedzina i ujęcie

Literaturoznawstwo

Życie Franza Kafki obrosło wieloma mitami. Wpłynęła na to nie tylko jego sugestywna twórczość, ale także przekłamania, mające swoje źródła w najbliższym przyjacielu Kafki, Maxie Brodzie. Ernstowi Pawlowi udało się sportretować Kafkę jako człowieka, którego losy były bardziej poruszające niż powstałe wokół nich mistyfikacje. Tworzy obraz kogoś, kto sprawnie obracał się w świecie, niezwykle cenionego pracownika, którego kompetencje i zaangażowanie nagradzano awansami i podwyżkami. A także bardzo świadomego pisarza. Autor wychodzi poza legendę Kafki – bezbronnego, znerwicowanego urzędnika. Nie pomija jego twórczości, ale skupia się na życiu, korzystając z wielu źródeł, nie tylko dzienników i listów. Pawel niczego nie osądza, rzetelnie omawia wiele trudnych spraw: stosunek Kafki do judaizmu, jego relacje z rodzicami, zwłaszcza z ojcem, burzliwy związek z Felicją Bauer czy romans z Mileną Jesenską. Oto kronika życia pisarza, a jednocześnie portret środowiska i epoki.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia ogólna

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 82(091) A/Z (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga dotycząca bibliografii

Bibliografia strony 499-503.

Recenzje:

Uwielbiam Kafkę. To moje nieśmiałe wyznanie, nie deklaracja krytyka, bo wobec jego prozy trudno zachować dystans. Jest w niej coś, co wręcz drga — nerw epoki, samotność, ale też pragnienie przejrzystości,m. Książka Ernsta Pawla „Kafka. Koszmar rozumu” pozwala spojrzeć na Franza na nowo, bez mgły nabożności, w jaką zwykło się go owijać. Pawel nie pisze o „świętym literatury”, tylko o człowieku, który żył. Jego biografia to próba odmitologizowania, (...) lecz też przywrócenia zwykłości. Autor nie ocenia, raczej pyta: gdzie kończył się człowiek, a zaczynała legenda?
Pawel rekonstruuje życie Franza z drobiazgową czułością. Wydobywa z listów, wspomnień i kontekstów społecznych to, co najłatwiej ginie — codzienność. Kafka nie jest tu wyłącznie neurotycznym samotnikiem, lecz człowiekiem, który w pracy urzędnika potrafił odnaleźć sens i strukturę. Autor pokazuje jego inteligencję, ironię, nawet humor, a zarazem całą gęstwinę sprzeczności: syna zdominowanego przez ojca, pisarza zanurzonego w żydowskim i niemieckim świecie Pragi, człowieka poszukującego przestrzeni pomiędzy językami. „Koszmar rozumu” to również portret epoki — monarchii austro-węgierskiej na granicy rozpadu, gdzie każde zdanie mogło być aktem buntu. Pawel świetnie oddaje atmosferę niepewności.
Największą siłą tej biografii jest sposób, w jaki autor łączy dokument z emocją. Jego styl jest spokojny, lecz przenikliwy. Z szacunkiem prowadzi czytelnika przez fakty, nie gubiąc przy tym życia. Nie ma tu psychoanalitycznej przesady, chłodu akademickiej perspektywy. Jest próba zrozumienia osoby wciąż wymykającej się interpretacjom. Ta równowaga między empatią a intelektualnym dystansem czyni publikację wyjątkową, a przy tym czytelną nawet dla tych, którzy nie znają całego kontekstu twórczości pisarza. Czyta się ją jak opowieść o kimś bliskim, a nie jak naukowy życiorys.
„Franz Kafka. Koszmar rozumu” to biografia, która nie tyle tłumaczy Kafkę, co zdejmuje z niego maskę. Pokazuje, że „koszmar” bywa częścią rozumu, a rozum — źródłem własnego lęku. Dla mnie ta książka to przypomnienie, że w każdej wielkiej legendzie pozostaje człowiek: niedoskonały, niepewny, pełen pragnień. Autor sprawia, że Franz wychodzi z mroku interpretacji i siada obok nas — zwyczajny, trochę zagubiony, ale prawdziwy. A to, w świecie biografii o pisarzach, jest prawdziwą rzadkością.